Driny

Podziemna perła Małych Karpat

Jaskinia Driny jest jedyną udostępnioną dla turystów jaskinią w zachodniej Słowacji i jedną z głównych atrakcji Małych Karpat. W porównaniu z naszymi pozostałymi udostępnionymi jaskiniami, w których w większości przeważają ogromne podziemne sale i korytarze, stanowi ciąg wąskich szczelinowych korytarzy, ale za to z przepiękną szatą naciekową.

Objaśnienia:

^*1 - Dzieci od 6 do 15 lat; inwalidzi starsi od 15 lat z ważną legitymacją
^*2 - Uczniowie i studenci studiów dziennych, w przypadku studentów po okazaniu ważnej legitymacji; Osoby w wieku powyżej 60 lat
^*3 - Aparat fotograficzny-Video - Fotografowanie i wykonywanie krótkich filmów jest dozwolone jedynie bez użycia statywu i jedynie w ramach standardowego zwiedzania jaskini po wykupieniu biletu i dodatkowo uiszczeniu specjalnej opłaty. Płynność zwiedzania nie może być zakłócona a bezpieczeństwo zwiedzania musi być zachowane.
^*4 - Dodatkowe wejście jest możliwe na żądanie zwiedzających po porozumieniu z zarządem jaskini również między godzinami regularnych wejść. Nie wolno w ten sposób przeszkodzić w płynności prowadzenia jaskini i trzeba zapłacić opłatę.

Nie ma możliwości wcześniejszej rezerwacji. Przy niskiej liczbie turystów zwiedzanie odbywa się zgodnie z istniejącym rozkładem. W przypadku dużej liczby turystów wejścia są organizowane w sposób ciągły, w interwałach czasowych zależnych od specyfiki danej jaskini, czyli również pomiędzy godzinami przewidzianymi w rozkładzie.

Okrężna trasa zwiedzania ma długość 450 m, różnicę wysokości 10 m i 151 schodów. Zwiedzanie zajmuje około 35 minut. Temperatura w jaskini wynosi od 7,1 do 7,8 °C.

Wnętrze jaskini składa się z wąskich szczelinowych korytarzy (Chodba spolupracovníkov, Beňovského chodba, Sieň Slovenskej speleologickej spoločnosti). W podziemnych pomieszczeniach występuje bogata szata naciekowa, którą charakteryzują zasłony z języczkami  na krawędziach. Ponadto występują tam wodospady naciekowe, pagodowe stalagmity i różnorodne stalaktyty. Znajdują się tam także jeziorka naciekowe zasilane wodą przesiąkającą z powierzchni.

Szczegółowe zasady zachowania dla odwiedzających są podane w regułach zwiedzania

Jest jedyną udostępnioną dla turystów jaskinią na zachodzie Słowacji. Znajduje się w Małych Karpatach, w obszarze zwanym Krasem Smolenickim, na południowy zachód od Smolenic,  niedaleko ośrodka rekreacyjnego Jagodnik. Leży na terenie Chronionego Parku Krajobrazowego Małe Karpaty. Wejście do jaskini znajduje się na zachodnim zboczu góry Driny należącej do masywu Cejtacha i jest usytuowane na wysokości 399 m n. p. m.

Parking znajduje się 1 km od wsi Smolenice przy ośrodku rekreacyjnym Jagodnik, na północny zachód od Trnawy w Małych Karpatach. Odległość jaskini od parkingu wynosi 1 km po leśnej drodze z różnicą wysokości 100 m. Dojście zajmuje około 20 min. Końcowa część chodnika jest dość stroma i ma 100 schodów.

Najbliższy przystanek komunikacji publicznej:

• Smolenice (autobus)

Dojazd samochodem do jaskini:

• Z Trnawy kierunek Senica przez Smolenice – 20 km

Współrzędne GPS

Jaskinia powstała w brązowoszarych dolnokredowych wapieniach rogowcowych płaszczowiny vysockiej, w wyniku korozji wód opadowych przesiąkających wzdłuż spękań tektonicznych. Ma długość 680 m i deniwelację 40 m. Składa się z dość wąskich szczelinowych korytarzy  (Korytarz Współpracowników - Chodba spolopracovníkov, Korytarz Beniowskiego - Beňovskeho chodba, Korytarz Nadziei - Chodba nádeji) i niewielkich sal (Sala Słowackiego Towarzystwa Speleologicznego - Sieň Slovenskej speleologickej spoločnosti). Te ostatnie powstały głównie na skrzyżowaniach uszkodzeń tektonicznych. Wejściowa studnia zwana Objavný komín, która obniża się do głębokości 36 m od górnego wejścia, ma charakter pionowego otworu – studni. Szczelinowe podziemne korytarze dekoruje bogata szata naciekowa.

Charakterystycznym jej elementem są fantazyjnie powyginane zasłony z języczkami na krawędziach. Ponadto występują tam wodospady naciekowe, pagodowe stalagmity i różnorodne stalaktyty. W jaskini znajdują się także jeziorka naciekowe zasilane wodą przesiąkającą z powierzchni.

W tylnych częściach Jaskini Driny temperatura powietrza wynosi od 7,1 do 7,8 °C, a wilgotność względna od 92 do 97 %. Wpływ warunków pogodowych na zewnątrz zaznacza się pod wejściową studnią zwaną Objavný komín, która jest połączona z powierzchnią i w Korytarzu Wejściowym (Vstupnej Chodbie). Temperatura powietrza waha się tam od 5,6 do 8,7 °C.

W jaskini stwierdzono obecność 11 gatunków nietoperzy. Najliczniejszy jest podkowiec mały (Rhinolophus hipposideros). Ponadto odnotowano tam podkowca dużego (Rhinolophus ferrumequinum), nocka dużego (Myotis myotis), mopka (Barbastella barbastellus) i gacka wielkoucha (Plecotus auritus) i inne.

Tajemniczą dziurę na stokach góry Drinkovy Wierch miejscowa ludność poznała już w XIX w. Do głębszych części studni przedostali się J. Banič i I. Vajsábel w 1929 roku. W roku 1931 J. Prudík założył Komitet do spraw badania jaskiń w Smolenicach. Do jaskini przedostano się z powierzchni w roku 1932 przez wywierconą studnię o głębokości 36 m. W celu udostępnienia jaskini w roku 1933 z inspiracji J. Beňovskiego powstało Towarzystwo Eksploracji Jaskini Driny i Krasu Małokarpackiego w Smolenicach. W roku 1933 wydrążono dolne wejście do jaskini i zaczęto prace przystosowawcze wewnątrz. W roku 1934 J. Prudík, J. Banič i J. Kratochvíl odkryli korytarz Beňovského chodba. W roku 1935 towarzystwo przyjęło nową nazwę Smolenickie Jaskinie Driny i Uzdrowiska, spółka z o. o. Również w 1935 roku otwarto jaskinię dla publiczności na trasie o długości 175 m. Trasa była prowizorycznie oświetlona. Stałe oświetlenie zostało zainstalowane w roku 1943. W 1950 roku grotołazi pod kierownictwem J. Majki, A. Droppy i L. Blahy odkryli Salę Słowackiego Towarzystwa Speleologicznego (Sieň Slovenskej speleologickej spoločnosti). Sala Słowackiego Towarzystwa Speleologicznego, Korytarz Gliniany (Hlinenú chodbu) i Korytarz Nadziei (Chodbu nádeje) były udostępnione w roku 1959. Obecnie trasa turystyczna ma długość 410 m.

Sala Majka – Widok z bliska stalagmitowego lasku

Sala Współpracowników – Słoniowe uszy

Sala Współpracowników – Słoniowe uszy

Sala Majka – Widok z bliska stalagmitowego lasku

Sala Majka – Zajęcze uszy

Sala Współpracowników – Sala Tortowa

• Regulamin
• Broszura
• Przewodnik po trasie