Jaskinia Brestovska

Brestovská Jaskyňa jest pierwszą dostępną jaskinią na Orawie i Tatrach Zachodnich. Stanowi podziemną część rozległego systemu hydrologicznego. Na jej dnie płynie rzeka z czynnym przepływem wody z siedmioma syfonami. Jaskinię charakteryzuje niezwykła morfologia przestrzeni i rzadka fauna jaskiniowa.

Objaśnienia:

Ze względów bezpieczeństwa operacyjnego liczba stałych wejść do Jaskini Brestowskiej jest ograniczona do 15 osób na jedno wejście. Zalecamy zapytać w jaskini, czy jest jeszcze wolne miejsce w przewidywanym terminie przyjazdu. Istnieje możliwość rejestracji terminu zwiedzania z możliwością wyboru godziny wejścia u kierownika jaskini pod nr tel. nr: 0911 062 363, e-mail: brestovskaj@ssj.sk w godzinach pracy od 9:00 do 15:30.

^*1 - Tylko dla dzieci od 6 lat; dzieci w wieku powyzej 10 lat jedynie pod opieka osób doroslych

^*2 - Uczniowie i studenci studiów dziennych, w przypadku studentów po okazaniu ważnej legitymacji; Osoby w wieku powyżej 60 lat

^*3 - Foto-Video - bez oplaty, tylko w miejscu wskazanym prezez przewodnika, bez statywu, po wykupieniu biletu. Płynność zwiedzania nie może być zakłócona a bezpieczeństwo zwiedzania musi być zachowane.

^*4 - Wejście nadzwyczajne nie jest możliwe.

Wejście regularne odbędzie się przy zgromadzeniu minimum 4 osób. Bilety sprzedawane są 15 min. przed wejściem.

​Pojemność jaskini ograniczona, polecamy zamówić wejście TUTAJ: 

Długość trasy zwiedzania wynosi 434 metrów, 240 schodów. Zwiedzanie zajmuje około 50 minut. Temperatura w jaskini wynosi od  4,9 °C do 5,4°C.

Szczegółowe zasady zachowania dla odwiedzających są podane w regułach zwiedzania

Jaskinia Brestowska znajduje się w pobliżu wsi Zuberec, u północno-zachodniego podnóża Tatr Zachodnich, na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego. Jej wejście znajduje się na wysokości 867 m n.p.m. M. naprzeciwko Muzeum Wsi Orawskiej, przy drewnianym amfiteatrze.

Jaskinia położona jest w Dolinie Zubereckiej, parking znajduje się niedaleko jaskini przy drewnianym amfiteatrze.

Najbliższy przystanek autobusowy znajduje się około 400 m od wejścia do jaskini (Zuberec - Brestová), najbliższy przystanek kolejowy znajduje się we wsi Podbiel, 16,7 km od jaskini.

Współrzędne GPS

Jaskinia jest częścią podziemnego systemu hydrologicznego, w którym woda wpływa pomiędzy zagłębieniami Studeného potoku i jego dopływów w dolinach Volariskiej i Múčnicy, a woda wypływa na powierzchnię poprzez gorące źródło Brestovská. Powstał w mezozoicznej formacji wapienno-dolomitowej (dolomity Ramsau z pozycjami wapieni typu Gutenstein), głównie wzdłuż uskoków tektonicznych. O rozwoju górnych partii jaskini determinowało połączenie litologiczne pomiędzy mezozoicznymi skałami węglanowymi a zlepieńcami starszego trzeciorzędu. Podziemne przejścia modelowano na podstawie podwodnego przepływu wody ze środkowego i młodszego czwartorzędu, przepływającego obecnie przez dolne partie jaskini. Jaskinia rozciąga się w kierunku południowo-wschodnim aż do dna doliny Volariskiej. Jedynie nurkowie dotarli do tylnych części za syfonami. W jaskini Brestovská wyróżniamy dwa piętra jaskini. Na dnie niższego, młodszego piętra płynie czynna rzeka. Długość jaskini wynosi 1890 m (wschodnia część jaskini znajduje się za syfonem dopływowym).

Spośród dekoracji spiekanych najliczniej reprezentowane są tu kolce i stalaktyty w kształcie marchewki. W wyższych i bardziej suchych partiach jaskini występują wypływy i powłoki spiekowe, w niektórych miejscach także mniejsze jeziora spiekane, a także odkryto kruche ekscentryczne formy mikrokrystaliczne aragonitu. Średnia temperatura powietrza w Holu Wejściowym wynosi 4,9°C, w tylnej części jaskini 5,4°C.

W jaskini Brestovská i gorącym źródle znaczące zbiorowiska fauny związane są głównie z podziemnymi wodami krasowymi. Skorupiaki Diacyclops languidoides (Copepoda), Niphargus tatrensis (Amphipoda) i Bathynella natans (Syncarida) są typowymi przedstawicielami reliktowej wodnej fauny jaskiniowej w Tatrach. Wśród stawonogów lądowych najważniejsze są równonóg Mesoniscus graniger i kosa Ischyropsalis manicata, które są endemitami Karpat. Protaphorura janosik to endemiczny troglobiont Karpat Zachodnich, relikt lodowcowy występujący głównie w zimnych jaskiniach. W jaskini Brestovská i przy jej wejściu znaleziono dziewięć gatunków nietoperzy. Zimuje tu najczęściej nietoperz duży (Myotis myotis), a czasami podkowiec wielki (Rhinolophus ferrumequinum), który ma jedno z najbardziej wysuniętych na północ zimowisk na Słowacji i w Europie.

Od niepamiętnych czasów znana Jaskinia Brestovska przyciąga uwagę poszukiwaczy przygód i skarbów. Tajemnice podziemi Doliny Zubereckiej fascynowały także polskiego botanika i badacza tatrzańskiego T. Chałubińskiego, który w 1866 roku po raz pierwszy wspomina w literaturze o „jaskini u źródeł Zimnej Wody” (dzisiejsza jaskinia Brestowska). W połowie lat osiemdziesiątych XVIII wieku jaskinią zainteresował się pionier speleologii tatrzańskiej J. G. Pawlikowski, który już myślał o udostępnieniu jej turystom. W latach 1923 – 1925 w ramach Czechosłowackiego Klubu Turystycznego jaskinię eksplorował kpt. Kopečný z garnizonu wojskowego Dolnego Kubania z grupą żołnierzy. Po założeniu Słowackiego Towarzystwa Speleologicznego w 1949 r. do eksploracji jaskini dołączył J. Brodňanský, współpracując z F. Čejko i innymi grotołazami. Pierwsza próba nurkowania speleologicznego w jaskini Brestovská miała miejsce w 1968 r. W 1979 r. nurkowie J. Kucharovič i V. Sláčik pokonali syfon dopływowy i odkryli nowe części jaskini. Ich celem byli Z. Hochmuth, J. Kucharovič, P. Marek i V. Sláčik w 1981 roku. W podziemnej rzece znanych jest dotychczas siedem syfonów.

• Przewodnik po trasie