Jaskinia Vażecka

Podziemny skarbiec górnego Liptova

Jaskinia Vażecka jest jedną z najbardziej znanych jaskiń północnej Słowacji. Wprawdzie należy ona do krótszych spośród udostępnionych jaskiń lecz jest znana przede wszystkim z powodu obecności bogatej szaty naciekowej, interesujących znalezisk kości niedźwiedzia jaskiniowego i występowania rzadkich przedstawicieli fauny.

Objaśnienia:

^*1 - Dzieci od 6 do 15 lat; inwalidzi starsi od 15 lat z ważną legitymacją
^*2 - Uczniowie i studenci studiów dziennych, w przypadku studentów po okazaniu ważnej legitymacji; Osoby w wieku powyżej 60 lat
^*3 - Aparat fotograficzny-Video - Fotografowanie i wykonywanie krótkich filmów jest dozwolone jedynie bez użycia statywu i jedynie w ramach standardowego zwiedzania jaskini po wykupieniu biletu i dodatkowo uiszczeniu specjalnej opłaty. Płynność zwiedzania nie może być zakłócona a bezpieczeństwo zwiedzania musi być zachowane.
^*4 - Dodatkowe wejście jest możliwe na żądanie zwiedzających po porozumieniu z zarządem jaskini również między godzinami regularnych wejść. Nie wolno w ten sposób przeszkodzić w płynności prowadzenia jaskini i trzeba zapłacić opłatę.

Długość trasy zwiedzania wynosi 235 metrów, przewyższenie 5 metrów, 88 schodów. Zwiedzanie zajmuje około 25 minut. Temperatura w jaskini wynosi od  6,5 °C do 7,1°C.

W jaskini występuje śnieżnobiała sintrowa ozdoba, małe jeziorka i znaczące paleontologiczne znaleziska kości niedźwiedzia jaskiniowego, który przez cały rok zamieszkiwał jaskinię i wychowywał tam potomstwo. Resztki szkieletów znaleziono prawie wyłącznie w jaskiniach. Był  przeważnie roślinożerny. Najczęściej żywił się roślinami, jagodami, a bardzo rzadko mniejszymi zwierzętami.

Szczegółowe zasady zachowania dla odwiedzających są podane w regułach zwiedzania

Znajduje się w Krasie Vażeckim na pograniczu Kozích Grzbietów i Kotliny Liptowskiej, na zachodnim krańcu miejscowości Važec. Wejście do jaskini jest położone 8 m nad korytem Białego Wagu i znajduje się na wysokości 784 m n.p.m.

Znajduje się w Krasie Vażeckim, na zachodnim krańcu miejscowości Važec pomiędzy Liptowskim Mikulaszem i Popradem. Parking znajduje się bezpośrednio przed wejściem do jaskini.

Dojazd samochodem do jaskini:

• Z Liptowskiego Mikulasza kierunek Poprad – 30 km
• Z Popradu przez Svit kierunek Žilina – 25 km

Najbliższy przystanek komunikacji publicznej:

• Vażec (autobus, pociąg)

Współrzędne GPS

Jaskinia Vażecka jest utworzona w ciemnoszarych wapieniach typu Gutenstein o wieku triasu środkowego. Wapienie te należą do serii bielovażskiej jednostki choczańskiej. Jaskinię uformowały wody bocznego ramienia Białego Wagu. Długość jaskini wynosi 530 m. W wielu miejscach, pierwotne korytarze noszące ślady modelowania przez wodę płynącą, są zmienione przez późniejsze procesy zawaliskowe szczególnie wzdłuż powierzchni międzyławicowych wapieni.

Podziemne przestrzenie ozdobione są głównie przez stalaktyty, stalagmity i jeziorka naciekowe. Duża część jaskini wypełniona jest osadami naniesionymi przez wody Białego Wagu, a także przez dopływ z półślepej doliny w Priepadlách.

Temperatura powietrza wynosi od 6,5 do 7,1 °C, a wilgotność względna od 94 do 96 %. We wstępnych częściach jaskini zaznaczają się sezonowe zmiany temperatury, a w zimie zachodzą tu procesy mrozowego wietrzenia wapiennych ścian jaskini.

Jest znaczącym paleontologicznym znaleziskiem kości niedźwiedzia jaskiniowego (Ursus spelaeus). Z jaskiniowych bezkręgowców godny uwagi jest unikalny bezkręgowiec Eukoenenia spelaea. Jaskinia Vażecka jest najbardziej na północ położonym stanowiskiem tego rzędu pajęczaków, dzięki czemu należy między stanowiska biospeleologicze o znaczeniu europejskim. W jaskini sporadycznie występuje kilka gatunków nietoperzy.

Wstępna komora jaskini była od dawna znana miejscowej ludności. Dalsze partie odkryli w roku 1922 O. A. Húska i A. Somr. Jaskinia została prowizorycznie przygotowana dla ruchu turystycznego i udostępniona w 1928 dzięki staraniom F. Havránka, lecz urzędowe pozwolenie na udostępnienie jaskini było wydane dopiero w roku 1934. Do partii położonych za Komorą Kamienną (Kamenným dómom) przedostali się F. Havránek i członkowie Klubu Speleologicznego z Brna (O. Ondroušek, E. Coufalík, J. Balák i R. Kunc) w roku 1952. Po rekonstrukcji ścieżki turystycznej oraz instalacji oświetlenia elektrycznego jaskinia jest udostępniona od roku 1954. Do bocznego korytarza za Galerią przedostali się pracownicy przedsiębiorstwa państwowego Turista w latach 1962–1963, a dalsze części tego korytarza odkryli grotołazi z rejonowej grupy Słowackiego Towarzystwa Speleologicznego Liptowski Mikulasz w latach 1988–1989. Trasa turystyczna ma długość 235 m.

Sala Gruszkowa

Czarodziejski ogródek

Sala Jeziorkowa – Słoniowe ucho

Widok z bliska kalcytowej szaty naciekowej

Sala Gruszkowa

• Regulamin
• Broszura
• Przewodnik po trasie